مدیراما

باشگاه دانشجویان مدیریت

مدیراما

باشگاه دانشجویان مدیریت

چگونگی نوشتن فرضیه پژوهش و بررسی آنها در پژوهش

فرضیه، بیان آزمون پذیر رابطه ی احتمالی میان متغیرهاست. اصطلاحات دیگری مانند تئوری ها، قانون ها، اصول، و تعمیم ها نیز، عیناً مانند فرضیه ها، بیانگر رابطه بین متغیرها هستند. فرضیه یک پیشنهاد توجیهی و به عبارت دیگر، راه حل مسأله است، که هم موجب استنتاج می شود و هم به یافتن نظم و ترتیب در میان واقعیت ها کمک می کند، و بنابراین پژوهشگر را در بررسی تبیین ها و تجربه های وسیع یاری می دهد. همچنین فرضیه، پیش بینی و انتظارات پژوهشگر را از نتایج پژوهش نشان می دهد و معمولاً به رابطۀ دو یا چند متغیر اشاره دارد. که معمولا در انجام پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت و انجام پروپزال کارشناسی ارشد مدیریت وجود دارد.

تدوین فرضیه پژوهش

پژوهشگر پس از آنکه مسأله ی پژوهش را برای خود روشن کرد، پاسخی را به عنوان فرضیه ی تحقیق بیان می کند. فرضیه، پاسخی بخردانه، احتمالی و موقت به سؤال پژوهشی است که در مراحل بعدی تحقیق، درستی یا نادرستی آن مورد آزمایش قرار می گیرد. فرضیه ها، حدس هایی سنجیده و بخردانه هستند که براساس تجارب قبلی محقق و یا از راه مطالعه ی تحقیقات دیگران به دست می آیند. بنابراین همان گونه که کلود برنارد می گوید «فرضیه به هیچ وجه زاییده ی پندار محض نیست، بلکه همواره پایه ای در مشهودات یعنی در طبیعت دارد». محقق گاهی با مطالعه دستاوردهای پیشینیان، از راه قیاس به فرضیه ی خود می رسد و گاه با مشاهده تک تک اجزا از راه استقراء به یک کلیت دست می یابد و برای سؤال پژوهشی خود، پاسخی موقت پیدا می کند. مطالعه ی منابع مربوط به موضوع پژوهش، در این مرحله نیز از اهمیت خاصی برخورداراست. ساختن فرضیه بدون مطالعه ی منابع مربوط به موضوع تحقیق و بدون یافتن پایه های نظری مناسب در آن زمینه، عملی نیست. مطالعات نظامدار در زمینه ی تحقیق و پیدا کردن نظریه های مناسب مربوط به آن، فقط وقتی میسر است که پژوهشگر در زمینه ی تحقیق خود از مهارت و تخصص کافی برخوردار باشد.

تدوین فرضیه سبب می شود که تحقیق روی یک هدف معین متمرکز شود و آنچه که باید مورد مشاهده قرار گیرد، مشخص گردد. این امر از جمع آوری اطلاعات بی حاصل جلوگیری می کند.

ویژگی های تدوین فرضیه

ویژگی های تدوین یک فرضیه پژوهش عبارتند از:

  • فرضیه باید دقیق و روشن باشد: اگر فرضیه به صورت روشن، دقیق و مختصر بیان شود، هم درک آن برای خواننده آسان می شود و هم خود پژوهشگر می تواند آن را آسان تر مورد آزمون قرار دهد. فرضیه باید آزمون پذیر باشد. فرضیه ای که متغیرهای مورد استفاده در آن با هیچ یک از روش های اندازه گیری قابل سنجش نباشد، حتی اگر بسیار مهم و جذاب باشد نیز عملاً بدون فایده خواهد بود. به سخن دیگر، اگر برای آزمون اندازه گیری فرضیه ای، ابزار مناسبی در دست نباشد و امکان فراهم آوردن آن نیز وجود نداشته باشد، فرضیه باید با دانش موجود هماهنگ باشد. همان طور که پیش از این نیز بیان شد فرضیه، راه حلی پیشنهادی برای یک مسأله یا مشکل است که باید با دانش و نظریه های موجود، پژوهش های انجام شده، ادبیات تحقیق و عقل سلیم همخوانی داشته باشد
  • فرضیه باید از قدرت تبیین برخوردار باشد. فرضیه باید امکان تبیین آنچه را که سعی در توصیف آن دارد، داشته باشد. این یک معیار واضح و در عین حال بسیار مهم است.
  • فرضیه باید فارغ از مفاهیم ارزشی و اخلاقی باشد. در علم جایی برای قضاوت های اخلاقی و ارزشی وجود ندارد. یعنی مسأله ی علمی یک مسأله ی اخلاقی نیست
  • فرضیه عمدتاً رابطه ی بین دو یا چند پدیده (متغیر) را پیش بینی می کند: بنابراین معمولاً یک گزاره ی جهت دار است، مگر آنکه محقق دلیلی برای جهت فرضیه نیافته باشد.

انواع فرضیه ها

یک مسأله را نمی توان به طریق علمی حل کرد، مگر آنکه دست کم یک جواب موقتی داشته باشد (یعنی به صورت یک فرضیه درآید) به طور کلی، مسأله تنها یک پرسش است، و در حقیقت پاسخ ها، یعنی فرضیه هایی که از این گونه پرسش ها استنباط می شود، مورد آزمایش قرار می گیرند. به طور کلی فرضیه بر اساس ملاک های مختلفی طبقه بندی شده است، اما در مجموع فرضیه را می توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: فرضیه آماری و فرضیه پژوهشی.

فرضیه آماری

فرضیه آماری معمولاً از طریق فرضیه های پژوهشی به وجود می آید، رشد می کند، یا از مفاهیم ضمنی آن مایه می گیرد، اما هرگز با آنها یکی نیست. فرضیه های آماری، جمله ها و یا عبارت هایی هستند که با استفاده از نمادهای آماری و به صورت پارامتر نوشته می شوند و نقش آنها هدایت پژوهشگر در انتخاب آزمون آماری است .

به طور کلی، پژوهشگر روش های آماری لازم را با استفاده از فرضیه های آماری انتخاب می کند. فرضیه آماری خود به صورت زیر تقسیم می شود:

  • فرضیه صفر: این فرضیه بیانگر عدم ارتباط بین متغیرهاست که به صورت پارامتر صورت بندی می شود و با نماد « =۰» نمایش داده می شود و مبنای ریاضی آن برهان خلاف است.
  • فرضیه خلاف: این فرضیه غالباً منطبق با فرضیه پژوهشی است. به بیان دیگر این فرضیه بیان کننده انتظار پژوهشگر درباره نتایج پژوهش است. این فرضیه بیانی است که پژوهشگر آرزو می کند و به صورت پارامتر صورت بندی می شود وبا نماد «≠۰»نمایش داده می شود.

فرضیه پژوهشی

این فرضیه به توصیف و چگونگی روابط بین متغیرها می پردازد. به بیان دیگر انتظارات پژوهشگر را در خصوص روابط فی مابین متغیرها، بیان می کند و یک راه حل پیشنهادی است. فرضیه پژوهشی خود به دو صورت زیر تقسیم می شود:

  • فرضیه پژوهشی جهت دار: در این نوع فرضیه، جهت تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته مشخص و معین می شود. از این فرضیه زمانی استفاده می شود که پژوهشگر دلایل منطقی و مشخصی برای پیش بینی رابطه معینی داشته باشد. جهت فرضیه های پژوهشی به کمک مبانی نظری و یافته های دیگران و تجارب علمی و عملی پژوهشگر تعیین می شود. برای آزمون فرضیه های جهت دار، از آزمون های آماری یک دامنه استفاده می شود.
  • فرضیه پژوهشی بدون جهت: فرضیه ای که در آن جهت یا اختلاف یا روابط بین متغیرها مشخص نیست، فرضیه بدون جهت نامیده می شود. در پژوهش هایی که هدف آن کشف روابط بین متغیرها ست، مثل مطالعات اکتشافی، یا ارضاء حس کنجکاوی پژوهشگر است، از فرضیه های بدون جهت استفاده می شود. گرچه بعضی ازنظریه پردازان مثل ویرسما (۱۹۹۱) معتقدند که در علوم رفتاری بیشتر از فرضیه های بدون جهت استفاده می شود، اما بعضی از نظریه پردازان مانند کرلین ج ر(۱۹۷۳) و ومک کیلیپ (۱۹۹۰) بر این باورند که در پژوهش هایی که امکان پیش بینی نتایج وجود ندارد یا حتی در پژوهش هایی که پیش بینی روابط بین متغیرها مناسب نیست، بهتر است که در آنها مسأله یا موضوع پژوهش فقط به صورت سؤال بیان شود. در پژوهش های کیفی نیز به جای فرضیه از سؤال استفاده می شود. برای پژوهش هایی که پیشینه مطالعاتی ندارند نیز می توان فرضیه را بدون جهت نوشت و یا از سوال استفاده نمود. در صورتی که از فرضیه بدون جهت استفاده کنیم، از آزمون های آماری دو دامنه استفاده می شود.
  • بیان فرضیه صفر ضروری نیست و چنانچه فرضیه به صورت جهت دار بیان شود، درک آن آسان تر است.

به گونه کلی فرضیه های نوع اول و دوم شکل فرضیه های علمی را دارند و محدود به روابط ساده خطی هستند. لازم به ذکر است که هر چه تعداد بیشتری از متغیرها به طور همزمان با هم در نظر گرفته شوند، تعداد فرضیه های ممکن نیز به گونه قابل توجهی افزایش می یابد. فرضیه نوع سوم، در حقیقت مانند همان فرضیه صفر در آزمون های آماری است، به همین دلیل فاقد جهت پیش بینی یک متغیر از روی متغیر دیگر است. فرضیه نوع چهارم، بیانگر یک رابطه غیر خطی است. به طور کلی برای تدوین فرضیه، پژوهشگر می تواند هم از استقراء و هم از قیاس استفاده کند. البته استقراء با داده ها یا مشاهده (رویدادهای تجربی) شروع می شود و به سوی فرضیه ها و تئوری ها پبش می رود. پایه و اساس یک علم تجربی را در حقیقت همان مشاهده و تعمیم استقرائی تشکیل می دهد و ترکیب مشاهده که یک رابطه کلی تر، یعنی فرضیه را به وجود می آورد.

فرضیه های اصلی و فرعی

هر تحقیق دارای یک فرضیه اصلی و یک یا چند فرضیه فرعی می باشد. فرضیه اصلی همان عنوان تحقیق می باشد و فرضیات فرعی به تعداد متغیرها و روابط آنها که در مدل یا چارچوب نظری تحقیق آمده است، می باشد. به عبارت دیگر تعداد فرضیات فرعی به تعداد متغیرها و روابط بین آنها بستگی دارد. باید توجه داشت این امر در مورد سوالات اصلی و فرعی نیز صدق می کند.

کاربران گرامی، با مطالعه این مطلب می توانید درک بهتری از فرضیه های پژوهشی در انجام پروپزال و پایان نامه کارشناسی ارشد مدیریت خود داشته باشید.

منبع: modirama.ir

فروشگاه محصولات دانشی مدیراما (خلاصه کتاب، مبانی نظری، پک مقالات، پایان نامه، ترجمه مقاله، مقاله بیس، پرسشنامه و کتاب های مدیریتی)

کانال تلگرام مدیراما

نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.